Η συνεδρία άνοιξε με την τοποθέτηση του κ. Sabri Saidam, πρώην υπουργού Παιδείας στην Παλαιστίνη ο οποίος άσκησε κριτική στα «διπλά στάνταρτς» που εφαρμόζει η Δύση απέναντι στους Παλαιστινίους τις ανάγκες των οποίων αγνοεί σε αντιδιαστολή με τη στάση απέναντι στους Ουκρανούς πρόσφυγες.
Ακολούθως έλαβε τον λόγο ο κ. Ephraim Sneh, πρώην Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ ο οποίος υπογράμμισε πως οι χώρες της Μέσης Ανατολής νιώθουν προβληματισμένες αναφορικά με την συνεχιζόμενη αμφιθυμία των ΗΠΑ ως προς τον επιθυμητό βαθμό εμπλοκής τους στις εξελίξεις της περιοχής. Το Ιράν εξακολουθεί να αποτελεί την μεγαλύτερη πηγή ανησυχίας καθόσον υπάρχει ισχυρό ενδεχόμενο να εκμεταλλευθεί μια δυνητική μερική απόσυρση ρωσικών δυνάμεων από τη Συρία προς όφελος του. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει επανακαθορίσει ένα νέο σιδηρούν παραπέτασμα τα όρια του οποίου ξεκινούν από την Φινλανδία, κατέρχονται στη Λιθουανία και την Πολωνία συμπεριλαμβανομένης της Λευκορωσίας. Οι προσπάθειες απεξάρτησης της Ε.Ε. από το ρωσικό φυσικό αέριο αναβαθμίζουν αυτόματα την σημασία των αντίστοιχων αποθεμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο φέρνοντας σε πλεονεκτική θέση άξονες συμμαχιών όπως αυτός της Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Αιγύπτου.
Ακολούθως μίλησε η κ. Mona Ebeid, διακεκριμμένη πανεπιστημιακός Πολιτικών Επιστημών η οποία εξήρε τον αναδυόμενο ρόλο της Αιγύπτου ως βάσης ανεφοδιασμού της Ευρώπης με φυσικό αέριο.
Τελευταίος ομιλητής του πάνελ ήταν ο κ. Πέτρος Λιάκουρας, καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς ο οποίος ανέπτυξε τις σκέψεις του πάνω στις πρακτικές εκφάνσεις που ορίζει το νέο δίπολο φιλελεύθερου καπιταλισμού από τη μια πλευρά και αυταρχικού καπιταλισμού από την άλλη.